In een kleine gemeente met maar één aangestelde broeder is niet alles helemaal georganiseerd zoals bij ons. Na de verhuizing van de gemeente van Yellowpoint naar de huidige accommodatie zat alle lectuur nog in dozen. En dan ook nog eens alle talen door elkaar. Nogal gecompliceerd omdat er zoveel talen zijn waarin de lectuur gedrukt wordt en die voor het gebied hier nodig zijn. Er is hier lectuur in 16 talen, waarvan er een aantal zijn die wij als Europeanen nog nooit gehoord hebben. Om er enkele te noemen: Silozi, Rumanyo, Luvale, Kiluba, Luchazi, Ndonga, Kwanyama en Kwangali. Aan Damara en Herero zijn we intussen wel gewend geraakt hier.

Nu we het over talen hebben even een beetje uitleg. Namibië is ooit een Duitse kolonie geweest. Daardoor wordt er nog wel wat Duits gesproken. Daarna is het onder Zuid Afrika gekomen en werd de officiële taal Afrikaans. Het was toen Zuid-West Afrika. Op scholen was de voertaal Afrikaans. Daarna werd Namibië een zelfstandig land met als officiële taal het Engels, dat wordt dan ook vanaf de 1e klas of grade 1 onderwezen, maar........ er zijn ook nog een heleboel talen van de diverse bevolkingsgroepen. Deze talen krijgen de kinderen van hun ouders mee en die spreken ze dus in ieder geval tot hun 7de als ze naar school gaan.

Er wordt bijvoorbeeld oshiHerero gesproken door de Herero en Himba’s (oshi betekent ‘taal’). Een andere taal is het oshiWambo, gesproken door een redelijk grote bevolkingsgroep de Ovambo (700.000). Maar op de website JW.org vind je die taal niet, tot je hoort dat ze Kwanyama of Ndongo lezen omdat dat bijna hetzelfde is als oshiWambo. Ook zijn er ongeveer 105.000 Damara sprekende mensen, hun taal is verwant aan de taal van de San of Bushmen, een Khoitaal herkenbaar aan de klikgeluiden. Heel bijzonder om te horen.

Om te kunnen prediken tot al die mensen is er lectuur beschikbaar in allerlei talen. Een groot deel zit ook in onze velddiensttassen en in de lectuurkarren. Dat vereist ook een voorraad van die lectuur in de koninkrijkszaal.

In overleg en met toestemming van de plaatselijke ouderling is onder leiding van Oscar de lectuur geordend. Alles is geteld, in de lijsten opgenomen van de organisatie en netjes in een rek geplaatst.

Het fijne is dat er nu een goed overzicht is van wat er is zodat we in het gebied toepasselijke lectuur kunnen meenemen. Er zijn mooie brochures en tractaten beschikbaar, die gaan we lekker gebruiken en ook in de karren voor openbaar getuigenis zetten. Vooral op zaterdag komen er veel werkers van de farms naar Outjo, die nemen vaak wat mee. In het gebied kunnen ze niet worden bereikt want ze wonen 10-tallen kilometers ver weg en meestal in hutjes in de bush, die je vanaf de weg nooit kunt vinden.

Als je een van die talen eens wilt beluisteren verander de taal in jw.library dan eens !!!!