Natuurlijk zijn er in dit land ook hele interessante dieren. De eerste week in ons huisje b.v. heb ik al jacht gemaakt op een gigantische duizendpoot. Hij was wel 12 cm lang en rende met een rotvaart door onze “huiskamer” en als je nu weet dat dit net het insect is wat ik het aller engst vind!!! Ook zitten in ons huisje een soort hagedisjes die op insecten jagen. Op zich hebben we daar geen bezwaar tegen, misschien lusten ze ook wel duizendpoot maar…. Ze laten van het plafond allemaal poepjes naar beneden vallen en dat is minder. Gelukkig hebben we van Eunice en Michel een klamboe mee gekregen die boven ons bed tenminste de poepjes tegen houdt. ’s Morgens is het eerste wat ik doe de bezem pakken en ons huis poepjesvrij maken.

Maar dat willen jullie allemaal niet weten natuurlijk. Dus dan maar verder over onze tocht door Etosha National Park. We zijn de ochtend van 30 september vroeg vertrokken. Etosha ligt hier nog een 100 km vandaan. Als je in het park bent moet je ook in je auto blijven anders wordt je opgegeten! We hadden voor twee nachten een overnachting geboekt. De eerste dag zijn we vanuit de ingang bij het restcamp Okaukujejo naar het oosten gereden. Doordat het hier nog vroeg in het voorjaar is, is het extra droog en zijn de dieren te vinden bij natuurlijke en aangelegde drinkplaatsen.

De eerste plek waar we stopten zagen we al twee struisvogels. Mannetje en Vrouwtje die een dansje deden. Echt hele grappige beesten. Verder rijdend zagen we al snel springbokken, zebra’s en nog meer struisvogels. Je zou denken dat deze dieren opvallen. Maar dat is absoluut niet het geval. Ineens zie je een struisvogel naast de weg waarvan je eerst zou denken dat het een struikje is, totdat hij of zij met de lange nek en de eigenwijze kop omhoog komt (uit het zand?). Zebra’s , giraffen en olifanten, ze gaan allemaal perfect op in hun omgeving.

We hebben bij verschillende waterholes zitten kijken en ons verbaasd over de grote verscheidenheid van dieren die hier leven. Als je alleen al het aantal soorten antilopen ziet die hier zijn. Koedoes, springbokken, hartebeesten , orinxen en gnoe’s. Dat is wat we gezien hebben maar er is ook nog de elandantilope en de dikdik (de grootste en de kleinste) en nog een aantal meer die ik niet zou kunnen noemen nu.

Er zijn drie soorten zebra’s waar we er twee van hebben gezien. De olifanten zijn hier het grootste in Afrika +/-4 m hoog. We hebben er verschillende gezien ook heel dicht langs de weg wat best wel eng is, stel je voor dat zo’n kolos besluit met z’n dikke billen op je auto te gaan zitten.

Etosha is een heel groot park, ongeveer ter grote van Nederland. We zijn gereden tot het volgende restcamp Halali. Van daaruit kun je een stukje de Etosha pan in. Dat is een heel groot meer dat meestal droog staat en dan een grote zeer lege zoutvlakte is. We zijn er een stukje in gelopen maar je verliest daar je gevoel voor afstand en horizon helemaal. Ik heb er echt op gelet maar op de foto’s is de horizon scheef. Vanaf dat punt zijn we weer terug gereden en hebben nog een poos bij een waterhole staan kijken. Er was daar een olifant aan het baden en op een bepaald moment kwamen er een paar zebra’s aan. Ze liepen niet naar het water maar bleven een hele tijd naar de bosjes staren net zoals een springbok aan de andere kant. Een soort wilde kippetjes waren als maar zeer hysterisch aan het gillen. En ja hoor daar was alle reden toe: er kwam een flinke leeuwin uit de bosjes die zich even liet zien en toen weer de bosjes inging.

Die nacht hebben we overnacht in restcamp Okakujejo. Heerlijk zwembad lekker diner en heerlijke luxe kamer (best wel even lekker na ons primitieve hutje) ’s avonds nog even gekeken bij de waterhole van het camp. Giraffen zebra’s een olifant en een paar neushoorns. Daarna naar bed want we waren best heel moe. Midden in de nacht werd ik wakker van een geluid , ik dacht dat er een vrachtwagen net langs onze kamer kwam die brullend optrok. Maar het bleken leeuwen te zijn die op dat moment bij de waterhole waren. Op zo’n moment begrijp je wat Petrus bedoeld als hij zegt dat Satan tekeer gaat als een brullende leeuw.

De volgende dag zijn we naar het westen van het park gereden (176 km over grevel(?) wegen ) Dit gedeelte van het park is pas sinds kort geopend voor alle publiek. Je kon het merken als je langs de waterholes kwam. De dieren waren duidelijk nog niet gewend aan mensen in auto’s die naar hen keken. We moesten er echt heel rustig naar toe rijden, maar dan zag je ook wat. Hele grote groepen dieren die netjes op hun beurt aan het drinken gingen. Op een bepaald moment waren er meer dan 14 giraffen bij elkaar. Geweldige beesten die heel elegant lopen. Als ze drinken spreiden ze hun voorpoten zo ver mogelijk uit elkaar om met hun kop naar het water te buigen. Hebben ze genoeg dan komen ze met een sprongetje weer overeind. Ik heb een paar filmpjes gemaakt. Ik weet niet of we die hier al bij dit verhaal kunnen plaatsen. Internet is hier niet erg snel en zeker niet overal beschikbaar. Maar misschien kan het alsnog als we weer thuis zijn.

We hebben de nacht doorgebracht in het Dolemite restcamp . Dit ligt op een flinke heuvel en alle lodges voor de gasten kijken uit over de vlakten van Etosha. We hadden werkelijk een schitterend uitzicht vanuit onze kamer maar zeker ook van uit het zwembad, alweer ontzettend luxe !

De volgende dag zijn we nog verder door naar het westen gereden. We zagen die dag nog een struisvogelpapa met jongen. De jongen liepen met z’n allen lekker in de schaduw van papa’s veren. Het schijnt dat de mannen bij de struisvogels een harem hebben van meerdere vrouwtjes en het meest dominante vrouwtje broedt samen met de man alle gelegde eieren van de hele club uit. De schenen van broedende mannetjes zijn trouwens roze!

In de middag kwamen we bij de meest westelijke uitgang van het park en moesten we nog weer een 220 km terug rijden.

Terwijl ik dit verhaal zit te schrijven is het enorm aan het onweren, en het regent!

Morgen een dagje vrij, en wat gaan we doen?………………. toch nog maar een dagje naar Etosha.

Woensdag 8 oktober gaan we de zaal verven. Waarvan misschien wel weer een verslag met foto’s.