Koninkrijkszaal in Outjo
Eindelijk, het is voor elkaar ! Na divers overleg, plannen maken, kosten berekenen, wikken en wegen is er een huurcontract voor een echte koninkrijkszaal in Outjo. De eigenaar van het pand is welwillend en de broeders en zusters heel ijverig in het aanpassen en renoveren van de zaal. De laatste zaterdag in maart hebben we met zijn allen heel hard gewerkt om de vloer te egaliseren en 2 van de 3 wanden te stucen. Iedereen hielp mee van klein tot groot. Wat een enthousiasme en hoe goed voor de onderlinge band in de gemeente.
De eerste zaterdag in april werd er weer gewerkt, nu de andere wand stucen en een nieuwe voordeur plaatsen. En de wanden schilderen. Daarna nog wat andere klussen en dan kunnen ze in de nieuwe zaal vergaderen.
Dit is echt een mijlpaal. De vorige vergaderplaats “Yellow Point” was een oude bar in de Location. Het heeft een aantal jaren voldaan, mensen uit het gebied wisten waar het was en qua grootte ging het net (niet). Maar het plaatstalen dak was zo laag dat als de broeders een aandeel hadden hun hersens zowat gekookt werden omdat het zo warm was. En vreselijk stoffig: elke vergadering moest eerst de hele zaal schoongemaakt worden voordat het programma kon beginnen.
Nadat de huur eind 2016 werd opgezegd waren de vergadering in een woonhuis van 2 kleine kamers. Daartussen was een wand met een deuropening, maar bij vraag en antwoord besprekingen was het lastig om iedereen die een antwoord wilde geven te zien.
Maar nu is er binnenkort een betere ruimte waar gemakkelijk 60 en met enig passen en meten ook wel 80 personen bijeen kunnen komen. De nieuwe zaal is bovendien gelegen aan de rand van ‘town’ waardoor ook mensen uit ‘town’ de zaal makkelijker bezoeken terwijl mensen uit de ‘location’ de zaal ook goed kunnen bereiken.
We hopen dat deze nieuwe gelegenheid echt tot de verder groei van de gemeente zal bijdragen.
Op reis en weer terug en zonder te betalen uit de gevangenis
Na 4 hele drukke weken in Outjo zijn we er begin maart een weekje tussen uit geweest. Twee dagen in een lodge ten zuiden van Windhoek in de buurt van Mariëntal waar we allerlei antilopes, struisvogels en ook een paar cheeta’s hebben gezien. We hebben zelfs het voeren van cheetah’s bijgewoond en konden ze gewoon aaien! Wel heel bijzonder zo'n mooi dier aan te kunnen raken. Een beetje voorproefje van het paradijs! In Mariëntal kwamen we een broeder tegen die met zijn vrouw en kind als gezin in een appartementen gebouw woont. Daarin zijn diverse appartementjes en een koninkrijkzaal: een hele mooie zaal voor een gemeente met 9 ! actieve verkondigers. Sommige appartementjes zijn beschikbaar voor needgreaters die daar willen helpen. Er waren kort daarvoor twee Nederlandse stellen geweest en tot onze verrassing zagen we een foto van één van de gemeente's uit Ede op het mededelingenbord hangen waarop de hartelijke groeten voor de gemeente Mariëntal (met een paar hele bekende gezichten). Wel grappig zo zie je maar, we zijn een hele grote familie.
Vandaaruit zijn we naar Sossusvlei gereden en hebben daar twee dagen gekampeerd. Daar zijn hele hoge duinen die bij zonsopgang en zonsondergang rood kleuren, echt de kleur van Afrika. Daarna zijn we naar Walvisbaai en Swakopmund aan de kust gereden. Een boottocht gemaakt en toen weer terug naar Outjo. Het lijkt niet veel maar de afstanden zijn hier zo ontzettend groot dat je van de ene naar de andere plek zeker een dag onderweg bent. En dan is er onderweg alleen maar natuur en bergen en geen dorpjes of stadjes waar je even een terrasje kan pakken.
Intussen zijn we zijn weer alweer een tijdje thuis in Outjo en hebben weer bijzondere dingen mee gemaakt. Audrey en Marga hebben voor de tweede keer studie gedaan met een meisje van een jaar of 15. Ze hadden al eerder studie gehad van John en Ria en wij konden weer met haar verder gaan.
Audrey en Marga zijn ook bij de vrouw van de pasgedoopte broeder geweest. Zij spreekt alleen Damara en een klein beetje Engels. Ze leest op de vergadering dan ook regelmatig een tekst voor in het Damara. Marga en Audrey hebben haar geholpen een antwoord voor de komende WT studie voor te bereiden in het Engels. En als wederdienst heeft zij hen geholpen een paar woorden Damara te leren. Moeilijk hoor met klikletters !
En elke week laten we filmpjes zien in wat kleuterschooltjes en vertellen er dan wat bij.
Voordat we weggingen voor een weekje hadden Hans en Oscar de vraag gekregen of ze een presentatie in de plaatselijke gevangenis wilden geven en dat is nu na 2x uitstellen toch gebeurd. Een bijzondere ervaring om voor 50 gevangenen een opbouwende bijbelse bespreking te houden. Samen met de lokale sociaal werker hadden we een programma opgesteld. Eerst hebben we een video laten zien hoe wij wereldwijd ook gevangenen helpen begrip te krijgen van de bijbel. Daarna heeft Oscar een lezing gehouden en Hans de teksten in het Engels voorgelezen en verklaard (Hans zijn stem was wel bijna weg maar het lukte nog net). Leuk was dat één van de gevangenen een Afrikaanse bijbel bij zich had en voor de anderen de teksten ook in het Afrikaans wilde voorlezen.
We mochten zelfs beginnen en eindigen met een gebed. Enkele gevangenen hebben mooie liederen voor ons gezongen als dank. In het Damara, dus we hopen maar dat het klopte.
We hebben er 40 brochures kunnen achterlaten en twee personen vroegen om een bijbelstudie.
We stonden gewoon tussen de gevangenen, ze waren heel respectvol en we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Een geweldige ervaring !
Herero, Damara, Shona, Ndonga, Chinees, Kwangali, Kwanyama,Engels, Afrikaans en nog meer
In een kleine gemeente met maar één aangestelde broeder is niet alles helemaal georganiseerd zoals bij ons. Na de verhuizing van de gemeente van Yellowpoint naar de huidige accommodatie zat alle lectuur nog in dozen. En dan ook nog eens alle talen door elkaar. Nogal gecompliceerd omdat er zoveel talen zijn waarin de lectuur gedrukt wordt en die voor het gebied hier nodig zijn. Er is hier lectuur in 16 talen, waarvan er een aantal zijn die wij als Europeanen nog nooit gehoord hebben. Om er enkele te noemen: Silozi, Rumanyo, Luvale, Kiluba, Luchazi, Ndonga, Kwanyama en Kwangali. Aan Damara en Herero zijn we intussen wel gewend geraakt hier.
Nu we het over talen hebben even een beetje uitleg. Namibië is ooit een Duitse kolonie geweest. Daardoor wordt er nog wel wat Duits gesproken. Daarna is het onder Zuid Afrika gekomen en werd de officiële taal Afrikaans. Het was toen Zuid-West Afrika. Op scholen was de voertaal Afrikaans. Daarna werd Namibië een zelfstandig land met als officiële taal het Engels, dat wordt dan ook vanaf de 1e klas of grade 1 onderwezen, maar........ er zijn ook nog een heleboel talen van de diverse bevolkingsgroepen. Deze talen krijgen de kinderen van hun ouders mee en die spreken ze dus in ieder geval tot hun 7de als ze naar school gaan.
Er wordt bijvoorbeeld oshiHerero gesproken door de Herero en Himba’s (oshi betekent ‘taal’). Een andere taal is het oshiWambo, gesproken door een redelijk grote bevolkingsgroep de Ovambo (700.000). Maar op de website JW.org vind je die taal niet, tot je hoort dat ze Kwanyama of Ndongo lezen omdat dat bijna hetzelfde is als oshiWambo. Ook zijn er ongeveer 105.000 Damara sprekende mensen, hun taal is verwant aan de taal van de San of Bushmen, een Khoitaal herkenbaar aan de klikgeluiden. Heel bijzonder om te horen.
Om te kunnen prediken tot al die mensen is er lectuur beschikbaar in allerlei talen. Een groot deel zit ook in onze velddiensttassen en in de lectuurkarren. Dat vereist ook een voorraad van die lectuur in de koninkrijkszaal.
In overleg en met toestemming van de plaatselijke ouderling is onder leiding van Oscar de lectuur geordend. Alles is geteld, in de lijsten opgenomen van de organisatie en netjes in een rek geplaatst.
Het fijne is dat er nu een goed overzicht is van wat er is zodat we in het gebied toepasselijke lectuur kunnen meenemen. Er zijn mooie brochures en tractaten beschikbaar, die gaan we lekker gebruiken en ook in de karren voor openbaar getuigenis zetten. Vooral op zaterdag komen er veel werkers van de farms naar Outjo, die nemen vaak wat mee. In het gebied kunnen ze niet worden bereikt want ze wonen 10-tallen kilometers ver weg en meestal in hutjes in de bush, die je vanaf de weg nooit kunt vinden.
Als je een van die talen eens wilt beluisteren verander de taal in jw.library dan eens !!!!
kring
Zaterdag 18-2 was de kringvergadering in Tsumeb een plaats hier 240 km vandaan, als je via een onverharde weg zou rijden. Maar dat was geen optie, door de vele regen waar de wegen niet op berekend zijn zijn zelf verharde wegen niet goed begaanbaar. Daarom reden we maar via Otjiwarongo via een verharde weg, de route was daardoor 280 km. Na veel georganiseer van Jens (een Duitse br die hier vanaf december met zijn vrouw is) en Hans en Oscar hadden we uiteindelijk voor elkaar dat we met twee auto's en een taxi zouden rijden via Otjiwarongo waar een broeder die hier op bezoek was zou uitstappen en een broeder uit Otjiwarongo zou instappen. Voordat dat allemaal voor elkaar was nog een heel gepuzzel hoor, het is hier ten slotte Afrika! Na Otjiwarongo begon het flink te onweren en regenen. Je hebt hier geen snelweg, alleen tweebaans en dan ook niet altijd van de beste kwaliteit dus het was voor Oscar en Hans best zwaar. Maar we hebben het gehaald. Er waren in totaal 32 personen uit Outjo en veel van de personen die mee waren gingen voor het eerst naar de kring. Er zijn hier maar 18 verkondigers, dan wij als 6 needgreaters en de overige 8 waren bijbelstudies en geïnteresseerden.
De kring was in een oude bioscoopzaal. Hobbelige stoelen en slechte verlichting. De broeders op het podium zagen er net zo uit als in de filmpjes die wij zien als voorbeeld presentaties. Maar dat mag de pret niet drukken. De kring had als thema, Maintain love for Jehovah. Wij hebben de kring in april. En ondanks de primitievere omstandigheden is het onderwijs en de manier waarop dat wordt gegeven net zo als bij ons en bij al onze andere kringvergaderingen wereldwijd! Tijdens de WT studie ook broeders en zusters op het podium die commentaar geven, inclusief veel kinderen. Er waren drie dopelingen, één uit Outjo. Degene die onze vorige blogs hebben gelezen weten misschien nog dat we in 2015 op terugreis naar Windhoek een man tegen kwamen die vertelde dat hij toch had besloten weer naar de zaal te gaan. Hij werd nu gedoopt, zijn hele gezin was ook mee vrouw en drie mooie dochters. Hij is Damara en spreekt behalve Engels de Damara taal. Een taal met 4 of 5 verschillende kliks die hier in Outjo veel wordt gesproken. Hij is een van de weinige broeders die deze taal spreken. Een hele aanwinst voor het gebied! De doop werd gedaan in een opblaasbaar badje buiten. Dat was al flink vol geregend, dat scheelde weer water uit de kraan.
Er waren ongeveer 450 aanwezigen op deze Engelstalige kring. Zondag 19 februari was er ook nog een Afrikaanstalige kring. De kringen in het Engels en Afrikaans worden 3x gehouden. Verder worden er kringen in de talen OshiHerero, Damara en Oshivambo gehouden. In totaal zijn er ongeveer 2500 verkondigers en iedereen bezoekt de kring ofwel in zijn gebied ofwel in zijn eigen taal.
Tussen de middag met de hele club bij de auto's gegeten.Audrey en Marga hadden de dag ervoor een flinke tijd in de keuken gestaan om ongeveer 4 kg macaronisalade te maken. We hadden nog gekookte eieren en appels mee en ook een paar flessen water. Want bijna niemand neemt iets te eten of drinken mee. Ze hebben ook geen cent te makken. En gelukkig hadden we genoeg. Soms verbaas je je hier over de manier waarop moeders (vaak heel jong) met hun kinderen omgaan. Een klein jongetje van ongeveer 2 jaar kreeg een ei maar wist niet wat hij ermee moest. Zijn moeder liet hem gewoon aanmodderen ook toen hij het ei helemaal in zijn mond stak. Hans heeft even gekeken of hij wel tandjes had en hem toen maar geholpen om zijn eitje te eten. En hij vond het heel erg lekker !
Na het middagprogramma even gezellig kletsen met iedereen. We kwamen best wel veel broeders en zusters uit verschillende landen tegen die hier voor een paar maanden als needgreater zijn. Allemaal even enthousiast over wat ze hier meemaken. Ik sprak later een zuster die met haar man op het vertaalkantoor in Windhoek werkt. Ze zei dat ze zo blij zijn met al die brs en zrs die hier voor een kortere periode komen. Dit omdat speciale pioniers die geen Namibische roots hebben hier niet mogen blijven en dus allemaal het land uit moesten.
Een uur na het middagprogramma kwam gelukkig de taxi ook weer opdagen ( toch altijd spannend of hij zal komen) en toen zijn we met zijn allen weer terug gereden en hebben we diverse personen in de location thuisgebracht. Je kunt wel zeggen dat we moe maar gelukkig waren !!!! Er waren nog nooit zoveel personen uit Outjo op de kringvergadering.
Regen, blubber, bloemetjes, leeuwen en een andere zaal
Hier weer even een berichtje uit Outjo. We hebben nog steeds veel regen hier. Daardoor is alles mooi groen en zie je overal gele bloemen. Aangezien we hier een andere vergaderplaats hebben en de lectuur nog steeds overal en nergens in kartonnen dozen zit zijn we afgelopen donderdag (9-2) naar Otjiwarongo gereden met z’n vieren om een metalen stellingkast te kopen voor de lectuur. Het zaaltje is niet groot en bestaat eigenlijk uit twee kamers in een woonhuis. Dus een grote kast zou niet passen. Maar ook in Otjiwarongo (70 km Z van Outjo) geen stellingkast te vinden. Terwijl er toch echt wel wat bouwmarkten zijn. Dus na lekker bij de Hungry Lion kipkluifjes en patat met..mayo…nee met azijn te hebben gegeten weer terug naar Outjo. Maar nu via de toeristische route. Dat wil zeggen over een gravel, zandweg. En aangezien het heel hard geregend had was het natuurlijk lekker blubberig met hele grote en diepe plassen en dat vond onze driver Oscar wel leuk.
Aangezien we langs Rolf en Rachel kwamen hebben we even gebeld of ze thuis waren. Ze kwamen ons ophalen bij het hek van hun farm. Ongeveer 3 km van hun huis in aanbouw. We hebben hun huis bewonderd, er staat een casco maar nog nergens ramen in. Dus hun bed staat gewoon voor een open raam. Verder hebben ze voor gasten nog een tent in hun huis staan en een soort camper met een tent erop. Vanaf hun waranda zagen we de springbokjes grazen en hoorden we het geluid van de Gnoe of Wildebeest (ik dacht dat het een vogel was).
En nu het goede nieuws, als alles mee zit hebben we hier echt een nieuwe zaal. Een ruimte van 7x10 m. Op hetzelfde terrein als waar we nu vergaderen. Er is al contact geweest tussen het ldc en de eigenaar. Naar aanleiding daarvan is Hans samen met de eigenaar ervoor gaan zitten om te bespreken wat er nog aan het gebouw moet gebeuren (plafond en vloer en wat ventilatie) en wat dat kost. De man is erg meewerkend en hij wil de kosten voor het materiaal betalen. Het ldc zal dan de werkzaamheden uitvoeren. Als dit allemaal lukt en wordt goedgekeurd door het ldc in Zuid-Afrika dan hebben we eindelijk een fatsoenlijke zaal in het dorp. We kunnen dan tenminste ook veel geïnteresseerden ontvangen en dat is echt nodig. We hadden afgelopen zondag bijna 60 aanwezigen in twee kleine kamers. En we hebben ook een rek voor de lectuur. De eigenaar van de eventuele nieuwe zaal had een garage met allemaal rommel op hetzelfde terrein en daar zagen we gisteravond al precies een rek dat we nodig hebben in staan. Mochten we gratis gebruiken!!
Vorige en deze week hebben de aanwezige aangestelde broeders met een ongedoopte verkondiger de doopvragen besproken. Als alles goed gaat wordt hij morgen (zaterdag) op de kringvergadering in Tsumeb gedoopt.
De kringvergadering: we zijn erg benieuwd hoe dat gaat. Het is 280 km hiervandaan. De keuze is over een onverharde weg (waar je 100 km/h) mag rijden of een 2-baans asfalt weg (waar je 120 km/h mag rijden). We hebben op aanraden van iedereen hier gekozen voor de asfaltweg hoewel die 50km langer is dan de gravelroad.
Hans heeft samen met een andere ouderling uit Duitsland hier het transport geregeld. Een hele toer, want bijna niemand heeft een eigen auto. Dus in alle auto’s 9 personen mee, waarvan er dan 4 – 5 in de laadbak meerijden, dat mag hier. En we hebben een taxi gehuurd voor 7 personen. Eigenlijk zouden er een aantal met de bus van een naburige gemeente (70km hiervandaan) meerijden, maar – zo is Afrika – op het laatst ging die bus niet door. Dus dan maar weer wat anders verzinnen.
Morgen om half vijf ons bed uit, om half zes bij de zaal verzamelen en dan op stap. Drie uur rijden en voorzichtig doen in het donker want er kunnen plotseling wilde beesten oversteken. Nog eens wat anders dan naar Swifterbant rijden.
En dan de velddienst: meestal werken we 3 – 5 uur per dag in de velddienst, dat merk je nauwelijks want als je denkt dat je al een uur bezig bent ben je al 2 – 3 uur verder. Vandaag zouden we maar een “uurtje” gaan om wat nabezoeken te doen, niet te lang want we moeten ons ook op de kringvergadering voorbereiden. Maar het werden er dus 2, want Marga en Audrey zijn met 2 nieuwe studies begonnen. Hans en Oscar deden een nabezoek die niet thuis was, maar er was wel een andere jongen die in de bijbel zat te lezen. Dus á la Filippus gevraagd: begrijp je wat je leest. Niet dus en 2 Kor 8:1-4 uitgelegd. Een heel leuk gesprek en hij wil graag dat we terugkomen.
Bij elkaar hebben we intussen in 2 weken al circa 5 – 6 bijbelstudies en heel veel nabezoeken.
De gemeente is sinds 2014 echt gegroeid. Er zijn niet zozeer meer verkondigers (ook door verhuizingen) maar er zijn veel meer bijbelstudies met potentiëel. Je kunt merken dat er veel brs/zrs op bezoek zijn geweest om te prediken hier, dat heeft veel resultaat gehad. Je merkt het ook in gebied, mensen weten wie we zijn, vaak hebben ze al een en ander met ons besproken en ze maken duidelijker keuzes. Maar analfabetisme is wijdverbreid, je moet goed opletten of je ze wel lectuur wil geven en zo ja in welke taal. Meestal vragen we ze de titel van een tractaat voor te lezen, dan weet je gelijk of ze het willen hebben om te lezen of het papier voor iets anders willen gebruiken ………
Heel benieuwd wat de volgende 6 weken ons brengen.
En oh ja, omdat iedereen hier in God gelooft zijn we natuurlijk wel verplicht hier iets van de natuur te gaan bekijken. Maandag en dinsdag hebben we bij elkaar 500 km door een natuurpark gereden en een fijne overnachting gehad. En heel veel gezien: verschillende soorten gazellen, gnoes, giraffen, struisvogels, een witte neushoorn, een zwarte neushoorn en olifanten. En last but not least: 6 leeuwen die aan het jagen waren en een jonge springbok vingen voor onze ogen. En dat ook lekker oppeuzelden. Ja ja Discovery was er niets bij.
Gecancelde vlucht regen en bliksem
Woensdag 1 februari was dan eindelijk de dag de we vertrokken. We hadden dinsdagavond al ingecheckt dus waren we er helemaal klaar voor….totdat bleek dat er een radar storing op Schiphol was en onze vlucht naar Londen was gecanceled . Gelukkig konden we overgeboekt worden op een vlucht naar Nairobi, van daaruit naar Johannesburg vliegen en daar dan weer verder naar Windhoek.
We vertrokken om 20.30 u. i.p.v. om 17.30 u.
Toen we op Windhoek aankwamen regende het en niet zo’n beetje ook. We mochten het vliegtuig niet uit omdat het ook heftig onweerde. Uiteindelijk hebben ze een bus geregeld die ons naar de ontvangsthal bracht. Daarna een taxi naar de B&B in Windhoek. Onderweg zagen we dat er allerlei kolkende rivieren waren door de overvloedige regen. En wij hadden Oscar en Audrey juist verteld dat Namibië zo droog en bruin en stoffig was! Maar dit was wel een unieke situatie.
De volgende dag hebben we de twee auto’s bij het vertaalkantoor opgehaald . Zo lief van de broeders dat we tegen heel geringe kosten deze auto’s mogen lenen. Het is een bakkie (ja John en Ria dezelfde die jullie hadden ;-). En een ford focus.
Na een bezoek aan Remi en Marjolein in Otijwarongo kwamen we om 20.15 in Outjo aan. Daar ons geïnstalleerd en doodmoe naar bed.
Hans deed de volgende morgen de actie en ging in de dienst maar dat was een beetje te veel van het goede voor de rest van ons. We ontmoeten Hans en onze vriend Rolf later in town waar ze met de LED karren stonden. Iedereen was zo blij ons te zien.
Zondag morgen om 9 (!) uur was de lezing en Wachttorenstudie met aansluitend de Broadcast van januari . Hans had de lezing, Rolf deed de WT. Er werd veel geantwoord en hard gezongen uit de nieuwe bundel. De gemeente groeit. Er zijn weliswaar maar 18 verkondigers maar er waren meer dan 50 op de vergadering. En voor degene die onze vorige reizen hebben gevolgd Yellow Point is verleden tijd. De vergadering is nu in de stad, dus niet in de Location . Het is een ruimte met twee kamers en een keukentje. Er verblijft op het moment een Duits stel die hier al vanaf januari verblijven. Als er vergadering is schuiven ze alles aan de kant (niet veel hoor, een bed en wat koffers, deze mensen zijn echt diehards, ze hebben geen auto en lopen alles!!!) Het zijn afgestudeerden van de SKV, hij is ouderling. Rolf is super blij. Gisteravond hebben ze zelfs een soort ouderlingen/dienaren vergadering gehad. Iets wat natuurlijk niet vaak voorkomt omdat Rolf de enige ouderling is hier. Na de broadcast zijn Hans en ik het gebied in gegaan. Jullie moeten de ervaringen van Audrey en Oscar maar op hun blog lezen. Hans werkte met een ongedoopte verkondiger Antonio, afkomstig uit Angola. Hij maakt vorderingen en heeft zelf ook al weer bijbelstudies. Ik werkte met een zusje dat ik nog van de vorige keren kende. We hebben al weer een paar hele leuke adressen opgedaan. We spraken met een man eerst over wat er in Openbaringen 21:3,4 staat. Hij sprak Engels maar las liever Afrikaans. Ik probeerde langzaam Nederlands te spreken maar dat snapte hij niet. Toen ik hem op JW Library liet zien dat de tekst uit de Nederlandse bijbel en de Afrikaanse bijbel heel veel op elkaar lijken begon hij over Duits en of wij een pastor kende die veel wonderen deed en mensen genas. Blijkbaar combineerde hij dat met elkaar. Wat wij vonden van het doen van wonderen? Ik heb hem de teksten uit 1 kor. 13:8, 13 laten lezen en verteld dat het werkelijke kenmerk voor ware Christenen liefde is door Joh.13;35 voor te lezen. Ik vertelde hem dat Christenen daarom niet in oorlog kunnen gaan omdat ze uit liefde hun broeders en zusters die over de hele aarde wonen niet kunnen doden. Volgens mij snapte hij wat ik bedoelde En we mogen terug komen a.s. zondag.
Vandaag (maandag) houden we ons een beetje koest, morgen weer in de dienst. Die verhalen horen jullie dus nog
p.s De weblog van Audrey en Oscar is oscar-au3-outjo.reismee.nl
Vraagje
Dag allemaal,
Even een vraag: Als jullie "oude" smartphone's of tablets hebben die je niet meer gebruikt zouden jullie dan aan ons en de broeders en zusters in Namibië willen denken. Ik kreeg nu al het verzoek om Franse lectuur mee te nemen voor een progesieve studie in Outjo. Maar stel dat we een tablet met alvast de franse jw.library gedownload mee zouden kunnen nemen zou dat veel practischer zijn. We hebben er zelf al èèn maar er is vast meer behoefte aan electronisch gereedschap. Zo is de laptop die gebruikt wordt voor de vergadering gesneuveld. Ze gebruiken nu de laptop van een need-greater die daar nu is. Maar als die weg is moet er een oplossing zijn.
Dank jullie wel alvast, tot snel
M
Weer naar Outjo
Dag Allemaal,
Hierbij weer een nieuw verhaal want....we gaan weer! Vanaf 1-02-2017 t/m 29-03-2017 zijn we weer in Outjo, Namibië. Deze keer gaan we samen met Audrey en Oscar. Er zijn in Outjo wel wat dingen gebeurd ondertussen, Yellow point is niet meer de koninkrijkzaal. De broeders zijn druk bezig een andere locatie te vinden, hopelijk is dat voor elkaar als wij er zijn. Voorlopig vergaderen ze in een huis van een broeder in de gemeente maar dat is natuurlijk niet ideaal. Afgelopen anderhalve maand zijn John en Ria in Outjo geweest en hebben daar echt hele mooie ervaringen beleefd, hun reisblog is johnenria.reislogger.nl. Dus om te zien wat wij kunnen verwachten kun je alvast hun blog bekijken.
We houden jullie op de hoogte,
M